Εκλογές 2014: Unlike & Unfollow

Από το τεύχος 1438 του περιοδικού Marketing Week 

Θα είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί σας – με κίνδυνο να παρεξηγηθώ. Οι εκλογές που έρχονται με ξενερώνουν. Λίγο γιατί τα έχουμε μπλέξει όλα μαζί – από την αυτοδιοίκηση και τα λούνα παρκ που λειτουργούν χωρίς άδεια, ως τον Τομ από τη Μεγάλη Βρετανία που μαζί με τους υπόλοιπους “happy voting” ευρωπαίους θα αποφασίσουν για το τι θα γίνει στην Ευρώπη ενώ εγώ αδιαφορώ… Λίγο γιατί με απειλούν ότι αν δεν ψηφίσω – και δεν ψηφίσω τη δική τους πρόταση, εννοείται – δεν θα έχουμε ισχυρό εταίρο στην κυβέρνηση, άρα δεν θα έχουμε κυβέρνηση, άρα θα έρθουν κι άλλες εκλογές το Σεπτέμβριο, άρα η χώρα θα μπει σε νέα περίοδο αστάθειας εκεί που όλα πάνε τόσο καλά… Και οι ψευτο-εκβιασμοί συνεχίζονται σε πολλά επίπεδα.

Είπα κι εγώ λοιπόν να επιδείξω για λίγο συμπεριφορά σκεπτόμενου πολίτη και να ενημερωθώ, ελάχιστες ημέρες πριν από τις εκλογές, για τον προεκλογικό λόγο και τις θέσεις τριών τυχαία επιλεγμένων υποψηφίων για την Περιφέρεια Αττικής μέσα από μια σύντομη περιήγηση στους λογαριασμούς facebook & twitter, που διατηρούν. 

Συμπέρασμα 1^ο : η εικόνα των τριών υποψηφίων  που διερεύνησα - έστω υποψήφιοι (α), (β) και  (γ) – τυχαία η σειρά - στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι τριών ταχυτήτων : υποψήφια (α) με πολύ ενεργούς λογαριασμούς σε facebook & twitter, πλήθος αναρτήσεων και tweets, ζωντανές, ανθρώπινες εικόνες έντονου χρωματισμού κερδίζει τις εντυπώσεις έναντι του κυρίου στόχου της – του υποψηφίου (β) που σήμερα κατέχει το αξίωμα και η διείσδυσή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πολύ χαμηλότερη, ενώ ο υποψήφιος  (γ) κινείται κάπου ενδιάμεσα (δεν είμαι σίγουρη αν πρέπει να αθροίσω τους φίλους και στις δυο σελίδες του στο facebook, για να δω καλύτερα αποτελέσματα – μια σελίδα δεν αρκούσε άραγε;)

Συμπέρασμα 2^ο : η γλώσσα και η θεματολογία των αναρτήσεων είναι κατά κανόνα κοινή και στα δυο μέσα, είναι κατά κανόνα προσωποπαγής, κάτι σαν εκλογικό ημερολόγιο που ακολουθεί  και αναπαράγει τους σταθμούς της προεκλογικής καμπάνιας των υποψηφίων, με ελάχιστες αλλά κραυγαλέες διαφοροποιήσεις τις φωτογραφίες από γεύμα με τον αρχηγό του κόμματός του, από τον υποψήφιο (γ), τις αναρτήσεις και τις ευχές για την ονομαστική εορτή στις σελίδες της υποψήφιας (α) και την ανάρτηση από την ίδια ποιήματος του Μ. Σαχτούρη που μας καλεί να «βγούμε σύρριζα μέσα από τα ποτάμια» - επίκαιρο, δεν λέω.

Συμπέρασμα 3^ο : προσπάθησα να βρω κάτι σε όλα αυτά που διάβασα, που με αφορά, κάτι που να με κάνει να ψηφίσω ή να καταψηφίσω τις επιλογές που παρουσιάζουν οι τρεις τους, αλλά ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα. Αναρωτιέμαι πραγματικά τι νόημα έχουν όλα αυτά και τι το διαφορετικό έχουν να προτείνουν οι συγκεκριμένοι, και μαζί τους και δεκάδες συνυποψήφιοι για δημοτικοί & περιφερειακοί σύμβουλοι, που μας ενοχλούν καθημερινά με sms, newsletters, τηλεφωνήματα για την τάδε εκδήλωση, έναντι των προκατόχων τους, που βέβαια δεν έχουν μείνει στην ιστορία για κάποια παρέμβαση που άλλαξε προς το καλύτερο την καθημερινή ζωή μας. Εκτός αν τα κάγκελα της Αθήνας νοούνται ως τέτοια.  

Σε αυτές τις εκλογές, εγώ ομολογώ πως το μόνο που θέλω να κάνω είναι... unlike & unfollow.