Ο ιός που δεν έφυγε
Θυμάμαι τον εαυτό μου κάθε χρόνο τέτοια εποχή να ξεκαθαρίζω τα inbox μου και να πετάω τις άχρηστες πληροφορίες της χρονιάς, κάτι που μου έδινε και μια ευκαιρία να ανατρέξω στο τί έχει συμβεί τους μήνες που πέρασαν.
Φέτος το inbox μου είναι γεμάτο από ασυνήθιστα μηνύματα: links για συνδέσεις στο zoom, μαθήματα που τα παιδιά μου έπρεπε να κάνουν μόνα στο σπίτι και να υποβάλουν ηλεκτρονικά σε διάφορες πλατφόρμες, κωδικοί ηλεκτρονικών πληρωμών, επιβεβαιώσεις για αποστολές και παραδόσεις προιόντων που αναζήτησα και βρήκα online.. μια χρονιά, γεμάτη από διαδίκτυο.
Το 2020. Η χρονιά του covid-19.
Ανακαλώ στη μνήμη μου το τί περάσαμε ως ανθρωπότητα, ως χώρα και ως οικογένεια φέτος και εντυπωσιάζομαι από το πόσο μακρινά μου φαίνονται. Οι βαλίτσες των παιδιών είναι φτιαγμένες, έτοιμες, μένουν λίγες ημέρες μόνο για το out of office message στο γραφείο, αρχειοθετώ ήδη μηνύματα. Πώς φτάσαμε ως εδώ; Χωρίς άνοιξη; Χωρίς αναμονή καλοκαιριού; Χωρίς εκδρομές, ταξίδια, εξόδους; Χωρίς πλάνα;
Ακόμα και τώρα που δειλά - δειλά πληκτρολογώ αυτές τις γραμμές, λίγες ημέρες πριν φύγω, διστάζω να κλείσω τα εισιτήρια του επόμενου προορισμού. Κάθε μέρα ψάχνω στις ειδήσεις να βρω ποιά είναι η διασπορά των περιστατικών, από πού έρχονται νέα κρούσματα, ποιά μέτρα ανακονώνει η κυβέρνηση.
Και αντιλαμβάνομαι πως δεν είμαι η μόνη που δεν έχει ακόμα κλείσει εισητήρια. Υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις για επιστροφή από δημοφιλείς προορισμούς των Κυκλάδων ακόμα και στις 14 και στις 15 Αυγούστου. Το αγαπημένο μου ξενοδοχείο έχει διαθέσιμα δωμάτια τον Αύγουστο, και είμαστε ακριβώς στα μέσα Ιουλίου.
Και οι σοφοί λοιμωξιολόγοι που δέχθηκαν να ανοίξουν οι καφετέριες, τα εστιατόρια, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια και τα σημεία εισόδου της χώρας, έχουν ξεκινήσει να κάνουν λόγο για νέες αυξητικές τάσεις των κρουσμάτων ανά τη χώρα.
Ας πάμε διακοπές και φέτος, λοιπόν. Ο ιός όμως είναι εκεί έξω και μας περιμένει. Ποιά στάση θα προκρίνει ο καθένας ατομικά θα κρίνει το αποτέλεσμα τον Σεπτέμβρη.
Σχόλια