Ο ήλιος, η θάλασσα και ... το ΔΝΤ!
Με φόντο το γραφικό, λουσμένο στο φως τοπίο του Καστελόριζου, στις 23 Απριλίου του έτους 2010, ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Γ. Α. Παπανδρέου ανακοίνωσε στους δημοσιογράφους την απόφαση της κυβέρνησης να προσφύγει στο μηχανισμό Ε.Ε. - ΕΚΤ - ΔΝΤ για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας την περίοδο της κρίσης.
Διαβάζω τη δήλωση στο internet. Κοιτώ και ξανακοιτώ το πλάνο το βράδυ στα δελτία ειδήσεων. Πατάω το mute. Βλέπω έναν ηλιοκαμένο κύριο με κουστούμι που κάτι μουρμουρίζει με φόντο το ελληνικό γαλάζιο. Αναρωτιέμαι: γιατί πήγε στο Καστελόριζο να τα πεί; Γιατί επέλεξε αυτή ακριβώς την εικόνα; Του προέκυψε ξαφνικά και τον πρόλαβαν τα νέα ενώ ήταν στην ακριτική Ελλάδα; Γιατί μετά πήγε στη Ρόδο; Γιατί και άλλα πλάνα με τον πρωθυπουργό να χαιρετά τουρίστες και ημεδαπούς ενώ η χώρα σχεδόν παραδέχεται την πτώχευσή της;
Το σκέφτομαι. Το ξανασκέφτομαι. Ομολογώ ότι δεν μπορώ να το εξηγήσω (επικοινωνιακά). Γιατί ο ήλιος, η θάλασσα .... και το ΔΝΤ? Μια μόνο εξήγηση μου έρχεται στο κουρασμένο μου κεφάλι: δωρεάν διαφημιστικός χρόνος του ελληνικού τοπίου στα μεγάλα δίκτυα. Φαίνεται πως το budget της διαφημιστικής προβολής της Ελλάδας έχει κοπεί για τα καλά.
Τί άλλο να σκεφτεί ο επικοινωνιολόγος; Διάβασα τις αναλύσεις περί business as usual, δεν με πείθουν. Α, είναι και οι συμπτώσεις: 25η Μαρτίου (Εθνική Επέτειος του Ελληνικού Απελευθερωτικού Αγώνα) διαμορφώνεται το σχήμα της τριπλής επιτήρησης. 23 Απριλίου, του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ημέρα της ονομαστικής του εορτής, ο ΓΑΠ ανακοινώνει την προσφυγή στο ΔΝΤ. Την ίδια ημερομηνία, το 1941, κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελλάδα υπέγραψε ανακωχή με τη Γερμανία. Πολλές, πολλές συμπτώσεις. Κάτι δεν πάει καλά ...
Διαβάζω τη δήλωση στο internet. Κοιτώ και ξανακοιτώ το πλάνο το βράδυ στα δελτία ειδήσεων. Πατάω το mute. Βλέπω έναν ηλιοκαμένο κύριο με κουστούμι που κάτι μουρμουρίζει με φόντο το ελληνικό γαλάζιο. Αναρωτιέμαι: γιατί πήγε στο Καστελόριζο να τα πεί; Γιατί επέλεξε αυτή ακριβώς την εικόνα; Του προέκυψε ξαφνικά και τον πρόλαβαν τα νέα ενώ ήταν στην ακριτική Ελλάδα; Γιατί μετά πήγε στη Ρόδο; Γιατί και άλλα πλάνα με τον πρωθυπουργό να χαιρετά τουρίστες και ημεδαπούς ενώ η χώρα σχεδόν παραδέχεται την πτώχευσή της;
Το σκέφτομαι. Το ξανασκέφτομαι. Ομολογώ ότι δεν μπορώ να το εξηγήσω (επικοινωνιακά). Γιατί ο ήλιος, η θάλασσα .... και το ΔΝΤ? Μια μόνο εξήγηση μου έρχεται στο κουρασμένο μου κεφάλι: δωρεάν διαφημιστικός χρόνος του ελληνικού τοπίου στα μεγάλα δίκτυα. Φαίνεται πως το budget της διαφημιστικής προβολής της Ελλάδας έχει κοπεί για τα καλά.
Τί άλλο να σκεφτεί ο επικοινωνιολόγος; Διάβασα τις αναλύσεις περί business as usual, δεν με πείθουν. Α, είναι και οι συμπτώσεις: 25η Μαρτίου (Εθνική Επέτειος του Ελληνικού Απελευθερωτικού Αγώνα) διαμορφώνεται το σχήμα της τριπλής επιτήρησης. 23 Απριλίου, του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ημέρα της ονομαστικής του εορτής, ο ΓΑΠ ανακοινώνει την προσφυγή στο ΔΝΤ. Την ίδια ημερομηνία, το 1941, κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελλάδα υπέγραψε ανακωχή με τη Γερμανία. Πολλές, πολλές συμπτώσεις. Κάτι δεν πάει καλά ...
Σχόλια