"Από το λίγο, φθάνει κανείς οπουδήποτε"

Το σχόλιο ανήκει σε διακριμένη ελληνίδα παιδοψυχολόγο και εκφράσθηκε κατά τη διάρκεια ενός πάνελ που συζήτησε το ζήτημα της εικόνας της Ελλάδας, με αφορμή και τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στην Αθήνα την Τετάρτη 6 Μαίου. Η συζήτηση έλαβε χώρα την Πέμπτη 7 Μαίου και το ακροατήριό μας, προπτυχιακοί φοιτητές του marketing στην ΑΣΟΕΕ, αφού εξέφρασαν την απογοήτευσή τους - που ήταν και το συναίσθημα όλων - για όσα γίνονται στη χώρα μας τις τελευταίες ημέρες, τους τελευταίους μήνες, τα τελευταία χρόνια, όλη τους τη ζωή δηλαδή (μιλάμε για παιδιά 20 και 21 ετών) μας είπαν "αν η Ελλάδα ήταν προϊόν, εγώ δεν θα το αγόραζα".
Μάθαμε λοιπόν στο πάνελ αυτό ότι απογοήτευση σημαίνει παύω να γοητεύομαι, και να γοητεύω, άρα παύω να γοητεύω ως personality, brand personality, παύω να εμπνέομαι από όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου, άρα και από τον ίδιο μου τον εαυτό. Τί θα μπορούσε άραγε να πει κανείς σε αυτά τα παιδιά που δεν πιστεύουν στη χώρα μας, δεν πιστεύουν στις δυνατότητές μας, δεν πιστεύουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο.
Τους λέμε, λοιπόν, πως ναι, έχουμε πιάσει πάτο. (Κατά πολλούς ο πάτος απέχει ακόμα και η κατρακύλα θα έχει συνέχεια). Αλλά πράγματι, από το λίγο, μπορεί κανείς να φθάσει οπουδήποτε. Ή από το τίποτα, όλοι μαζί μπορούμε να φτάσουμε κάπου. Χαίρομαι που κατά τη διάρκεια της συζήτησης οι ίδιοι οι φοιτητές είπαν πως "είμαστε όλοι μέρος του προβλήματος, άρα και της λύσης".
Μου άρεσε η διττή αυτή θεώρηση πρόβλημα - λύση, και μου άρεσε η ανάληψη ευθύνης. Ένα κομματάκι ευθύνης που μας αναλογεί, στον καθένα προσωπικά και σε όλους μαζί, σε μικρά ή μεγαλύτερα σύνολα, ας το αναλάβουμε. Θυμήθηκα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου με το όραμα και το όνειρο πορευθήκαμε για 5 περίπου χρόνια προετοιμασίας, και τελικά το ζήσαμε. Θυμήθηκα την Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία, όπου ο κάθε λαμπαδηδρόμος έτρεξε με τη φλόγα μόλις 500 μέτρα, κι όμως η φλόγα έκανε το γύρο του κόσμου, ταξιδεύοντας για πρώτη - και τελευταία όπως αποδεικνύεται - φορά και στις 5 ηπείρους.
Μόλις 500 μέτρα. Σκεφτείτε το. Αν ο καθένας μπορούσε να διανύσει συμβολικά μόλις 500 μέτρα και μια φλόγα έμπνευσης, ονείρου, ελπίδας, ανάπτυξης να κάνει το γύρω του κόσμου, να εμπνεύσει και να γοητεύσει όλους μας. Δεν θα το κάνατε;